Μίμης Πλέσσας. Έφυγε πλήρης ημερών.

Ο Μίμης (Δημήτριος) Πλέσσας (Αθήνα, 12 Οκτωβρίου 1924[3] - 5 Οκτωβρίου 2024) ήταν Έλληνας μουσικός, συνθέτης, διευθυντής ορχήστρας και πιανίστας με διεθνείς διακρίσεις.[4]

Βιογραφία

Γεννήθηκε στην Αθήνα. Φοίτησε στο Λεόντειο Λύκειο και στη συνέχεια σπούδασε Χημεία στη Φυσικομαθηματική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών[5]. Πήγε στις ΗΠΑ για συνέχιση των σπουδών του. Σε μικρή ηλικία έγινε ο πρώτος σολίστ πιάνου στο Εθνικό Ίδρυμα Ραδιοφωνίας. Το 1952, σε ηλικία 28 ετών, τιμήθηκε με το πρώτο βραβείο μουσικής του Πανεπιστημίου της Μινεσότα και την επόμενη χρονιά κατετάγη πέμπτος πιανίστας στις ΗΠΑ. Το 1952 άρχισε την ενασχόληση του με τη σύνθεση και από το 1956 ως μαέστρος και συνθέτης.

Καριέρα

Η καλλιτεχνική και συνθετική του δραστηριότητα καλύπτει όλους τους τομείς της μουσικής, στο θέατρο, τον κινηματογράφο, το ραδιόφωνο και την τηλεόραση. Έχει συνεργαστεί με πληθώρα κορυφαίων τραγουδιστών, πολλούς από τους οποίους ανέδειξε με τα τραγούδια του. Ασχολήθηκε επίσης με τη σύνθεση μουσικής για ταινίες και θεατρικές παραστάσεις, έχοντας στο ενεργητικό του 104 ταινίες και 70 παραστάσεις. Έγραψε επίσης τη μουσική και τα τραγούδια για την τηλεοπτική σειρά Τα παιδιά της Νιόβης. Έχει διευθύνει πολλές από τις μεγαλύτερες ορχήστρες στον κόσμο, σε έργα του και διακρίθηκε αφενός για τη θεατρική του προσφορά στο Παρίσι το 1958, και για την κινηματογραφική του στο Εδιμβούργο και τις ΗΠΑ το 1964 και 1965 αντίστοιχα. Αυτών ακολούθησαν πάμπολλες διακρίσεις ελληνικές και ξένες.

Ο Μίμης Πλέσσας υπήρξε ο παραγωγός της ιστορικής ραδιοφωνικής εκπομπής του ΕΙΡ, Σε 30 δευτερόλεπτα, που ήταν μια εκπομπή βράβευσης γνώσεων με διάφορα δώρα (ραδιόφωνα και βιβλία), στη δεκαετία του 1960 - 1970.

Το μουσικό άλμπουμ Ο Δρόμος, που κυκλοφόρησε στην Ελλάδα το 1969 από την Lyra, σε μουσική δική του και στίχους του Λευτέρη Παπαδόπουλου[6] υπήρξε ο πιο εμπορικός δίσκος βινυλίου στην Ελλάδα, με πάνω από 1.000.000 πωλήσεις.[7] Ο Δρόμος έχει ως κύριο ερμηνευτή το Γιάννη Πουλόπουλο, ενώ συμμετέχουν, επίσης, η Ρένα Κουμιώτη και η Πόπη Αστεριάδη.[8]

Συμμετείχε σε πλείστες διεθνείς και ελληνικές επιτροπές κρίσης καλλιτεχνικών γεγονότων. Ήταν μέλος της Ελληνικής Εταιρίας Θεατρικών Συγγραφέων, της Εταιρίας Μουσικοσυνθετών Στιχουργών Ελλάδος, της ΕΡΓΗΜ (σύγχρονης μουσικής) και πολλών άλλων καλλιτεχνικών συλλόγων. Από τις 4 Ιανουαρίου 1986 έως τις 20 Ιουλίου 1988 ήταν συμπαρουσιαστής μαζί με τον Κώστα Φέρρη και τον Βασίλη Τσιβιλίκα της εκπομπής της ΕΡΤ, Το Καλλιτεχνικό καφενείο, όπου καλούνταν διάφορες προσωπικότητες του καλλιτεχνικού και κοινωνικού χώρου και μοιράζονταν ιστορίες από το πώς ξεκίνησαν και την ζωή τους γενικότερα. Ο Μίμης Πλέσσας με το άριστο παίξιμο του πιάνου συνόδευε συνήθως τους τραγουδιστές που ψυχαγωγούσαν τον καφενέ. Αυτή η εκπομπή είχε ιδιαίτερη επιτυχία.

Το 2010 αναγορεύθηκε επίτιμος διδάκτωρ του Τμήματος Χημείας του Πανεπιστημίου Πατρών ενώ είναι διδάκτωρ Χημείας του Πανεπιστημίου Κορνέλ των ΗΠΑ.[9]

Το 2016 ο Μίμης Πλέσσας, με αφορμή την επέτειο 50 χρόνων από την εμφάνισή του στην δισκογραφία με τον δίσκο Ραντεβού στον αέρα για την ομώνυμη ταινία του Γιάννη Δαλιανίδη, παρουσίασε το τελευταίο πλήρες έργο του Διάφανος σταυρός με ερμηνευτή τον Θάνο Ολύμπιο.[10] Ο δίσκος τους έγινε πλατινένιος.[11]

Προσωπική ζωή και θάνατος

Ομιλούσε αγγλικά και γαλλικά και ήταν μόνιμος κάτοικος Καλλιτεχνούπολης Αττικής.

Ο Μίμης Πλέσσας είχε κάνει τρεις γάμους. Ο πρώτος με την Κλειώ Μουζίνα ενώ ήταν ακόμα φαντάρος, ο δεύτερος με την Τζέλλα Πλέσσα με την οποία απέκτησε ένα γιο, τον μουσικοσυνθέτη Αντώνη Πλέσσα[12], και ο τρίτος με την δημοσιογράφο Λουκίλα Καρρέρ με την οποία απέκτησε μια κόρη την Ελεάνα. [13]

Απεβίωσε στις 5 Οκτωβρίου 2024, μία εβδομάδα πριν γίνει 100 ετών.[14] Η πολιτική κηδεία του τελέστηκε στις 9 Οκτωβρίου στο Πρώτο Νεκροταφείο Αθηνών.[15] Κατόπιν, η σορός του θα αποτεφρωθεί.

Διακρίσεις

Ο Μίμης Πλέσσας είχε τιμηθεί τόσο στην Ελλάδα, όσο και στο εξωτερικό. Συνολικά είχε λάβει έξι διακρίσεις στην Ελλάδα (Αθήνα και Θεσσαλονίκη 1959, 1963, 1964 και 1967) και επτά διεθνείς διακρίσεις (Βαρκελώνη το 1960, Βαρσοβία το 1962, Βέλγιο το 1963, Ιταλία (Άλτο Μόντε) 1964, ΗΠΑ το 1965, Παρίσι το 1968 και Τόκιο το 1970). Είχε λάβει, επίσης, τόσο χρυσούς όσο και πλατινένιους δίσκους. Ενδεικτικά αναφέρονται:

1951: Λαμβάνει το πρώτο βραβείο μουσικής του πανεπιστημίου της Μινεσότα.
1952: Ανακηρύσσεται πέμπτος πιανίστας στις ΗΠΑ.
2000: Τιμάται για την πενηντάχρονη προσφορά του στην ελληνική μουσική και τον πολιτισμό από το Δήμο της Αθήνας με την απονομή του "Χρυσού Μεταλλίου της πόλης" σε μια μεγάλη συμφωνική συναυλία στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών.
2001: Απονομή του Χρυσού Σταυρού του Τάγματος του Φοίνικος για την προσφορά του στον πολιτισμό, από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας.
2002: Τιμάται για τα 50 χρόνια του στην ελληνική μουσική σκηνή στο Ωδείο Ηρώδου του Αττικού από το Υπουργείου Πολιτισμού.
2004: Τιμάται ως ο «Άνθρωπος της Χρονιάς» από τον υπουργό Πολιτισμού στην τελετή των προσωπικοτήτων για την προσφορά του στον παγκόσμιο πολιτισμό.
2006: Βραβεύεται από την Ακαδημία Προσωπικοτήτων για τη συνολική προσφορά του στον πολιτισμό.
2008: Τιμάται με τον Σταυρό του Αγίου Ανδρέου του Πρωτοκλήτου από τον Οικουμενικό Πατριάρχη, στο πλαίσιο των εορταστικών εκδηλώσεων του Οικουμενικού Πατριαρχείου για την Κυριακή της Ορθοδοξίας.
2024: Απονομή του Ανώτερου Ταξιάρχη του Τάγματος της Τιμής για την προσφορά του στον πολιτισμό, από την Πρόεδρο της Δημοκρατίας.

πηγή:WIKIPEDIA
φωτογραφία:Ο συνθέτης Μίμης Πλέσσας σε ομιλία κατά την τελετή έναρξης των Μαθητικών Καλλιτεχνικών Αγώνων στη Θεσσαλονίκη, 06-05-08