Η τελετή έναρξης των Ολυμπιακών αγώνων της Γαλλίας

  • Τετάρτη, 31 Ιούλιος 2024 22:25
  • Γιώργος Παπακωνσταντής
  • Editorial
Είναι γεγονός ότι η τελετή έναρξης ξεσήκωσε θύελλα συζητήσεων και αντιπαραθέσεων  μεταξύ  εκείνων που τους άρεσε και εκείνων που απλά τη μίσησαν. Και τι δεν έγραψαν και τι δεν είπαν. Από την άποψη αυτή η τελετή ήταν επιτυχημένη. Δημιούργησε συζήτηση και αντιπαράθεση. Ανάγκασε και τις δύο πλευρές να πουν επιχειρήματα και απόψεις. Σίγουρα μια καλιτεχνική εκδήλωση πάντα σε κάποιους αρέσει και σε κάποιους όχι. Σίγουρα ο καλιτέχνης συχνά άλλα έχει στο μυαλό του και άλλα ερμηνεύουν εκείνοι που παρακολουθούν το έργο του, όμως μερικά πράγματα που μπορούμε να επισημάνουμε είναι τα παρακάτω:
Οι Γάλλοι έβαλαν στο κάδρο ολόκληρη την πόλη τους. Έβγαλαν την τελετή από το στενό χώρο ενός σταδίου και την άπλωσαν στην πόλη. Τεράστιο τεχνικό εγχείρημα, το οποίο τεχνικά λειτούργησε χωρίς προβλήματα. (εντάξει η ανάποδη σημαία ήταν μείον, αλλά τίποτα άλλο)
Η τελετή ήταν σίγουρα πληθωρική και ίσως φλύαρη, αλλά έτσι ακριβώς είναι και το Παρίσι και η εποχή μας. Δεν θα μπορούσε να είναι μικρή και λιτή...
Κάποια στοιχεία θύμιζαν όντως τσίρκο ή Eurovision, αλλά αυτό δεν είναι κατ ανάγκην κακό. Σίγουρα είχε χαοτικά στοιχεία, ακριβώς όπως ο κόσμος μας, η καθημερινότητα μας αλλά και ο πολιτισμός μας ο ίδιος. Επίσης εμένα μου άρεσε προσωπικά ότι οι ηγέτες ήταν κάτω από τη βροχή όπως όλοι οι κοινοί θνητοί. Ακόμη και η προβολή διαφόρων σεξουαλικών προσανατολισμών, για 5 λεπτά σε μια 4ωρητελετή , έδειξε στοιχεία που υπάρχουν γύρω μας έστω και αν πολλοί θέλουμε να τα κρύβουμε κάτω από το χαλί. Αλήθεια, οι βασικές έννοιες της Γαλλικής επανάστασης, Ελευθερία, Ισότητα, Αδελφοσύνη, αν τις προβάλλουμε σήμερα τι διαφορετικό θα σήμαιναν; Μήπως ακριβώς αυτό προέβαλλε η τελετή; Ελευθερία στα όρια του χάους, ισότητα για όλους, (ειδικά κάτω από τη βροχή, αλλά και στην προβολή) ανεξάρτητα θέσης, χρώματος, σεξουαλικού προσανατολισμού, θρησκευτικού δόγματος κλπ. και τέλος, όπως πάντα οι Γάλλοι έχουν τον τρόπο να βάλουν μια δόση ειρωνίας και αμφισβήτησης και  κυρίως να είναι έξω από κάθε φορμαλισμό. Αν μας άρεσε η προβολή  ισότητας των αθλητών ΑΜΕΑ να μεταφέρουν τη φλόγα, γιατί δεν μας αρέσει να προβληθούν για 5 λεπτά άτομα διαφορετικού σεξουαλικού προσανατολισμού; Επίσης πως προσβλήθηκε ο Ιερός Μυστικός Δείπνος με βάση έναν πίνακα του Ντα Βίντσι που προφανώς δεν είναι φωτογραφία του; (που υπάρχει διχογνωμία αν η ιδεά βασίστηκε σ αυτόν τον πίνακα η στον πίνακα « η Γιορτή των Θεών» του Jan Harmensz van Biljert, που μάλλον εκεί περισσότερο παρέπεμπε)
Διάβασα ακόμη το επιχείρημα ότι γιατί δεν έκαναν κάτι παρόμοιο με το Ισλάμ, μα αυτή ακριβώς είναι η διαφορά μας!  Η δημοκρατία μας ως αξία του δυτικού πολιτισμού που με τόσο κόπο έχουμε κατακτήσει μπορεί να εμπεριέχει τόση ελευθερία ώστε να μπορούμε να αμφισβητούμε ακόμη και τα ιερα και όσιά μας, και μέσα από αυτή την αμφισβήτηση, να μπορούμε να εξελίσουμε και να  δυναμώνουμε τους κοινωνικούς δεσμούς και τις αξίες μας. Αν η Γαλλική Επανάσταση αμφισβήτησε τα "ιερά και όσια"  που τότε εξέφραζε η Βασιλεία,  εμείς είμαστε σε θέση να αμφισβητούμε όσα νομίζουμε ότι μας κρατούν καθηλωμένους. Σε κάθε περίπτωση, η τελετή των Ολυμπιακών Αγώνων (που στην ουσία είναι παιχνίδια-Olympic Games τα λένε), μπορεί να μην άρεσε σε αρκετούς οπτικά, καλιτεχνικά, όπως μια παράσταση σε άλλους αρέσει σε άλλους όχι, όμως η κριτική περί "αξιών", "συμβόλων" κλπ προφανώς και δεν έχει σχέση με τις καλιτεχνικές, αλλά με πολιτικές απόψεις. Άλλωστε αν οι Ολυμπιακοί αγώνες δεν σημαίνουν πρώτα από όλα Ελευθερία, Ισότητα και Αδελφοσύνη, όπως αυτές οι έννοιες νοηματοδοτούνται σήμερα,  τι άλλο πρέπει να σημαίνουν; Υπεροχή της μια φυλής από την άλλη; Ευκαιρία για θρησκευτικο φανατισμό; Πολιτιστική υπεροχή κάποιων έναντι άλλων;
Μια γιορτή αδελφοσύνης -πρεπει να-είναι. Τίποτα άλλο.
 

Γιώργος Παπακωνσταντής

Διδάκτορας εγκληματολογίας, "εγκληματεί" καθημερινά στην προσπάθειά του να βελτιώσει λίγο τα πράγματα.