Πρακτικές συμβουλές επιβίωσης από μια κακοποιητική σχέση

Πριν από οποιονδήποτε πρόλογο: αν βρισκόμαστε σε κακοποιητική σχέση, ΔΕΝ ΕΝΗΜΕΡΩΝΟΥΜΕ ΟΤΙ ΘΕΛΟΥΜΕ ΝΑ ΧΩΡΙΣΟΥΜΕ. ΠΟΤΕ. 

Και τώρα,  ας μιλήσουμε απολύτως αναλυτικά για όσα οφείλουμε να γνωρίζουμε για την ασφάλεια και την προστασία της ίδιας μας της ζωής, αν βρισκόμαστε σε μία κακοποιητική σχέση ή ακόμα χειρότερα αν βιώνουμε για χρόνια έναν κακοποιητικό γάμο.

Ακριβώς, επειδή στις γυναικοκτονίες του τελευταίου διαστήματος η επιθυμία της γυναίκας για διάσταση, απόσταση ή διαζύγιο εμφανίζεται ως η αιτία του αποτρόπαιου εγκλήματος, καλό είναι πλέον να γίνει πρώτα – πρώτα σαφές ότι ποτέ δεν ενημερώνουμε τον κακοποιητή μας για τις προθέσεις μας και δεν αφήνουμε να διαφανεί το παραμικρό για το άλμα που προετοιμαζόμαστε να κάνουμε

Παρακάτω, ακολουθεί ένας πλήρης οδηγός “απόδρασης” από σχέσεις που μπορούν να θέσουν τη ζωή μας σε κίνδυνο. Κοινοποιήστε ή ενημερώστε με διακριτικότητα και ασφάλεια γυναίκες του περιβάλλοντος σας που γνωρίζετε ή υποψιάζεστε ότι έχουν ανάγκη από μία τέτοιου είδους ενημέρωση. Μη στείλετε ιδιωτικό μήνυμα στο Messenger ή σε άλλες εφαρμογές κοινωνικής δικτύωσης που θα μπορούσαν να γίνουν αντιληπτά από τον κακοποιητή τους. Κοινοποιήστε και απλώς ενημερώστε τηλεφωνικά για τα βήματα που μπορεί να ακολουθήσει.

– Κάθε περίπτωση ενδο-οικογενειακής βίας είναι διαφορετική. Προσπάθησε να καταλάβεις ποια από αυτά τα βήματα μπορείς να προσαρμόσεις στη δική σου κατάσταση.

1 – Άρχισε να επικοινωνείς με φορείς και οργανισμούς, απ’ όπου μπορείς να λάβεις άμεσα ενημέρωση, οδηγίες και στήριξη για τη δική σου περίπτωση.

Μπορείς πάντα να καλέσεις την Τηλεφωνική Γραμμή SOS 15900 (σ.σ. η χρέωση είναι αστική) ή να στείλεις e-mail στο sos15900@isotita.gr. Η γραμμή λειτουργεί 24ώρες το 24ωρο, καθημερινές και Σαββατοκύριακα, με εξειδικευμένο προσωπικό (ψυχολόγους, κοινωνιολόγους λειτουργούς, κ.λπ) που μπορούν να σε καθοδηγήσουν για τις εναλλακτικές λύσεις.

Μετά από κάθε κλήση / διαδικτυακή συνεδρία σβήσε τα ίχνη από το κινητό, το σταθερό τηλέφωνο ή τον υπολογιστή σου. Επίσης, είναι πολύ σημαντικό να μην κάνεις μία σπασμωδική κίνηση σε μία στιγμή απόγνωσης ή να μην πειστείς από τη βιαστική συμβουλή κάποιου τρίτου που προσπαθεί να σε πείσει να φύγεις, χωρίς προηγουμένως εσύ η ίδια να έχεις εκπονήσει ένα σχέδιο ασφαλούς διαφυγής, βάζοντας έτσι σε κίνδυνο τη ζωή σου. Δεν χρειάζεσαι ανεδαφικές συμβουλές, χρειάζεσαι πρακτικά βήματα που θα σε κρατήσουν στη ζωή και δεν θα θέσουν σε κίνδυνο άλλα μέλη της οικογένειας, όπως τα παιδιά σου.

2 – Αν υπάρχουν παιδιά από τον γάμο ή τη σχέση και είναι σε ηλικία που μπορούν να καταλάβουν, μίλησε τους άμεσα. Εξήγησε τούς τι μπορούν να κάνουν σε περίπτωση κάποιου οργισμένου ξεσπάσματος. Συμβούλεψε τα να μείνουν μακριά από τον καβγά σας και αν βρεθούν μπροστά σε σκηνικό βίας μάθε τα να μπορούν να καλέσουν το 100, να αναφέρουν ακριβώς το όνομά και το επώνυμο σας, καθώς και τη διεύθυνση του σημείου στο οποίο βρίσκεστε. Αν είσαι μόνη ή τα παιδιά είναι πολύ μικρά, μίλησε σε κάποια γειτόνισσα που εμπιστεύεσαι περισσότερο ή σε κάποιον κοντινό συγγενή, που θα μπορεί να επικοινωνήσει με τις Αρχές σε περίπτωση ανάγκης.

3 – Κράτα ημερολόγιο κακοποίησης, όσο γίνεται πιο κωδικά. Είναι οδυνηρό, αλλά θα σού χρειαστεί και ίσως αποδειχθεί σωτήριο. Φρόντιζε να καταγράφεις τα περιστατικά βίας με ημερομηνίες και ώρες. Σημείωνε όσα σου λέει, τις κινήσεις του και σε περίπτωση βίαιης συμπεριφοράς προσπάθησε να φωτογραφίζεις τα σημάδια. Αν μπορείς, δημιούργησε έναν λογαριασμό mail που θα γνωρίζεις μόνο εσύ και στέλνε εκεί τα αποδεικτικά. Μην τα κρατάς στη μνήμη του τηλεφώνου σου. Επίσης, ξεκίνα να μαζεύεις κάθε πιθανά έγγραφο που θα μπορεί να αποδείξει τα περιστατικά κακοποίησης. Προσπάθησε με ασφάλεια πάντα να επισκεφθείς ιατροδικαστή. Ακόμα κι αν δεν προχωρήσεις σε μήνυση ή έστω καταγγελία, επισκέψου  κάποιο εφημερεύον νοσοκομείο. Μετά την εξέταση και τη γνωμάτευση του γιατρού, ζήτα την καταγραφή του περιστατικού στο βιβλίο συμβάντων του νοσοκομείου. Είναι σημαντικό να ταξινομηθεί ως «κακοποίηση» και να πάρεις αντίγραφο. Ναι, δεν θα ‘πρεπε να κάνεις εσύ όλη αυτή τη δουλειά ενώ βρίσκεσαι ήδη σε κίνδυνο και ταλαιπωρείσαι τόσο σοβαρά, αλλά το να υπάρχει καταγεγραμμένο το περιστατικό, είναι οι αποδείξεις σου για τα επόμενα βήματα.

4 – Προσπάθησε κάθε μήνα ένα μικρό ποσό να το φυλάς σε ένα ασφαλές σημείο. Αυτές οι οικονομίες, όσο μικρές κι αν είναι, θα κάνουν τη διαφορά αν χρειαστεί να εγκαταλείψεις το σπίτι ξαφνικά.

5 – Φρόντισε στον βαθμό που έχεις πρόσβαση, να φυλάς σε ένα ξεχωριστό σημείο σημαντικά έγγραφα όπως η ταυτότητά σου, το βιβλιάριο υγείας, όπως και των παιδιών σου, καθώς και πιστοποιητικά γέννησης, άδεια παραμονής αν είσαι μετανάστρια, οτιδήποτε υπό μορφή εγγράφου θα σου ήταν απαραίτητο, αν έφευγες από το σπίτι. Καλό είναι να έχεις βγάλει δεύτερα κλειδιά του σπιτιού. Όλα μαζί τα κρατάς σε σημείο στο οποίο δεν έχει πρόσβαση ή δεν θα υποψιαστεί εκείνος.

Πάνω απ’ όλα βρίσκεται η ασφάλεια της δικής σου ζωής και των παιδιών σου. Μακάρι, όλα τα παραπάνω να σε βοηθήσουν, ώστε αυτή να είναι η τελευταία σοβαρή δοκιμασία που θα χρειαστεί να βιώσεις.