Όταν ζεις σε ένα σπίτι στο οποίο ζει και ένας τουλάχιστον άντρας, το μόνο σίγουρο είναι πως θα ακούς τουλάχιστον μια φορά την εβδομάδα για ποδόσφαιρο. Γιατί να διαφέρει αυτό για μένα που ζω με τους γονείς μου και που ο πατέρας μου βλέπει αρκετούς αγώνες ποδοσφαίρου;
Της Ελίνας Λαγουδάκη
Έτσι και χθες, έβλεπε τον αγώνα ΠΑΟΚ - ΑΕΚ στην τηλεόραση και επειδή ήμασταν στον ίδιο χώρο ξέκλεβα και εγώ ανά διαστήματα και χάζευα το τι γινόταν στο γήπεδο. Στο 90´ μπαίνει γκολ από τον ΠΑΟΚ και κάπου εκεί ξεκίνησε να έχει ενδιαφέρον ο αγώνας.
Λένε πως είμαστε αυτό που δείχνουμε στο γήπεδο, άρα σαν Έλληνες δεν έχουμε καμία σωτηρία. Το όλο σκηνικό άρχισε όταν το γκολ κρίθηκε οφσάιτ, και έγινε στο γήπεδο ο χαμός. Οι παίχτες τα έβαλαν με τους διαιτητές αλλά σαν να μην έφταναν αυτοί, μπήκαν στο γήπεδο παράγοντες της ομάδας του ΠΑΟΚ και της ΑΕΚ αν δεν κάνω λάθος.
Άντε, όλα αυτά ας τα πούμε συνηθισμένα. Το Highlight της βραδιάς, για μένα τουλάχιστον, ήταν η είσοδος του κύριου Σαββίδη μαζί με τα εργαλεία του και δεν εννοώ αυτή τη στιγμή το όπλο του γιατί δεν το είχα δει καθώς φορούσε μπουφάν. Μιλάω για τα δυο βουνά που τον συνόδευαν με μαύρα μπουφάν και βλέμμα αγελάδας - μπράβου. Αν και δεν ξέρω το ύψος του κύριου Σαββίδη, τα παλικάρια που τον συνόδευαν σίγουρα ήταν αρκετά ψηλά.
Και ενώ χαζεύαμε όλοι τον πανικό που γινόταν και ακούγοντας τους αθλητικογράφους, τα site ξεκινούν να στέλνουν φωτογραφίες με τον κύριο Σαββίδη και το όπλο του, και αυτή τη φορά δεν εννοούσε κανείς την συνοδεία του αλλά το "σιδερικό" που διακοσμούσε τη μέση του. Συνδυαστικά με την φράση που είπε στον διαιτητή : "Είσαι νεκρός" , νομίζω πως η απόφαση να διακοπεί το πρωτάθλημα μέχρι νεοτέρας ήταν κάτι πραγματικά σωστό.
Τι συμπέρασμα βγάζει λοιπόν, μια γυναίκα από όλο αυτό; Πως καλά κάνει και δεν ασχολείται με το γήπεδο. Τώρα θα μου πει κάποιος, αν πήγαιναν μαμάδες στο γήπεδο, θα ήταν αλλιώς τα πράγματα. Φαντάζεστε μαμάδες να φωνάζουν στους Χούλιγκαν να βάλουν την ζακέτα τους και να μην πετάνε τα πράγματα τους; Ίσως να ήταν τα πράγματα αλλιώς.
Είναι ντροπή μας να δεχόμαστε όλα αυτά τα πράγματα στο γήπεδο. Αν η ηγεσία μιας ομάδας συμπεριφέρεται έτσι, οι οπαδοί τι όρια θα έχουν; Μηδενικά.
Ο μόνος που προσωπικά μου έκανε εντύπωση θετική ήταν ο αρχηγός της ομάδας του ΠΑΟΚ που προσπαθούσε να ηρεμήσει τα πνεύματα.
Ελπίζουμε να μην ξαναδούμε τέτοια περιστατικά στα γήπεδα και να αλλάξει λίγο η λογική μας. Ας μην κάθεται τώρα η μια ομάδα να κράζει την άλλη και ας δουν και οι φίλαθλοι τα λάθη των υπολοίπων και να τα θυμούνται όταν μπαίνουν και αυτοί στα γήπεδα.
