Σεξουαλική κακοποίηση : Πως να θωρακίσουμε τα παιδιά

Σεξουαλική κακοποίηση παιδιών… Συχνότερο το φαινόμενο, απ΄όσο πιστεύουμε.

Φαίνεται πως η σεξουαλική κακοποίηση των παιδιών είναι πολύ συχνότερη από όσο νομίζουμε.
Σ’ αυτό συνηγορεί ο μεγάλος αριθμός των περιπτώσεων που φτάνουν στην ψυχοθεραπεία, όταν πια το παιδί ενηλικιώνεται.
Σε αυτές τις περιπτώσεις, σχεδόν ποτέ δεν γνωρίζουν οι γονείς τι έχει συμβεί στο παιδί, την στιγμή που συμβαίνει. Κι αυτό είναι κάτι, που πρέπει να μας προβληματίσει.

 

 

Γιατί το παιδί δεν μιλάει στο γονιό, για ένα τόσο σοβαρό θέμα;

Είναι ο φόβος, η ενοχή, η πίστη του παιδιού ότι ο γονιός θα πάψει να το αγαπάει ή ότι θα το μαλώσει, η απόσταση που μπορεί να υπάρχει μεταξύ τους σε θέματα σεξουαλικής διαπαιδαγώγησης, η ντροπή…

Η σεξουαλική κακοποίηση μπορεί να ξεκινά από την παρενόχληση. Παρενόχληση μπορεί να είναι ακόμη και τα σόκιν αστεία που λέγονται με υπονοούμενα στα παιδιά, η προβολή πορνογραφικού υλικού, τα αγγίγματα που προκαλούν ενόχληση, ο σεξουαλικός ερεθισμός του ενήλικα που γίνεται αντιληπτός από το παιδί κλπ.

Για πολλές οικογένειες, το πρόβλημα τίθεται από τη δική τους δυσκολία να αναφερθούν στο θέμα της σεξουαλικότητας. Αν η σεξουαλικότητα είναι ταμπού για τον γονιό, τότε το παιδί του έχει περισσότερες πιθανότητες να πέσει θύμα παρενόχλησης ή κακοποίησης, καθώς δεν θα είναι καθόλου θωρακισμένο απέναντι στους κινδύνους.

Αυτές οι συζητήσεις με το παιδί, δεν πρέπει να είναι φορτισμένες συναισθηματικά, ώστε να μη δημιουργηθεί η αντίληψη στο παιδί, ότι ο κόσμος είναι επικίνδυνος. Κάτι τέτοιο θα μπορούσε να αποτελέσει εμπόδιο στην αυτονομία του και να συμβάλλει στη δημιουργία κοινωνικής φοβίας. Εντούτοις, θα πρέπει να καταλάβει ότι ο κόσμος δεν είναι ούτε αγγελικά πλασμένος και θα πρέπει να είναι έτοιμο να αντιμετωπίσει τυχόν κινδύνους που μπορεί να βρεθούν στο δρόμο του.

 

 

Το παιδί πρέπει να γνωρίζει από μικρή ηλικία, τι απαγορεύεται για το σώμα του…

Από την ηλικία των τριών χρόνων, το παιδί αρχίζει και κάνει ερωτήσεις που σχετίζονται με τη σεξουαλικότητα και συχνά φέρνουν τον γονιό σε δύσκολη θέση. Πολλοί δεν απαντούν ή απαντούν παραπλανητικά σε αυτά τα ερωτήματα των παιδιών.

Το παιδί σε αυτή την ηλικία πρέπει να γνωρίζει το σώμα του, να κατονομάζει τα μέλη του και τις λειτουργίες τους. Είναι σημαντικό να παίρνει απαντήσεις στα ερωτήματά του από τους γονείς και όχι να αποφεύγουν να απαντήσουν ή να το παραπλανούν. Αν δεν το κάνουν εκείνοι, θα βρεθεί κάποιος άλλος τρόπος να μάθει το παιδί και σίγουρα θα είναι χειρότερος από αυτόν που προέρχεται από τους γονείς που το αγαπούν.

Οι ίδιοι οι γονείς πρέπει να σέβονται το σώμα του παιδιού και να αποφεύγουν την κακοποίησή του, μέσω της σωματικής τιμωρίας, που βλάπτει σοβαρά την αυτοεκτίμηση, εξαγριώνει και ταπεινώνει το παιδί.

Το σώμα του, πρέπει να μάθει, ότι είναι δικό του και ότι είναι προσωπικό του δικαίωμα να μην δέχεται αγκαλιές, χάδια ή φιλιά από οποιονδήποτε άλλο αν δεν το επιθυμεί. Επίσης, να έχει εμπιστοσύνη στον εαυτό του και όταν αισθάνεται ότι κάτι το ενοχλεί, από οπουδήποτε κι αν προέρχεται, να μην το δέχεται και να ζητά βοήθεια από τους δικούς του, αν χρειαστεί.

Τρεις βασικοί κανόνες για τα παιδιά….

Γενικά, τρεις θα έλεγα είναι οι βασικοί κανόνες που θα μπορούσε ο κάθε γονιός να περάσει στο παιδί του. Ο πρώτος είναι ότι δεν αυνανίζεται κανείς σε δημόσιο χώρο (στην ηλικία των τεσσάρων είναι πολύ συχνός ο αυνανισμός και το μικρό παιδί δεν γνωρίζει ότι η σεξουαλική έκφραση έχει χαρακτήρα ιδιωτικότητας). Ότι η σεξουαλική σχέση μεταξύ ενήλικα και παιδιού απαγορεύεται και ο τρίτος κανόνας, ότι αν κάτι το ενοχλήσει θα πρέπει να το πει αμέσως στους γονείς του.

Οι περισσότερες περιπτώσεις σεξουαλικής κακοποίησης γίνονται  από οικεία πρόσωπα εμπιστοσύνης ή και εξάρτησης του παιδιού από αυτούς. Κι αυτό είναι κάτι που περιπλέκει περισσότερο τις συνέπειες. Δυσκολότερα το παιδί θα το πει στους γονείς, για να μην διαταραχθεί η οικογενειακή ισορροπία και ακόμη δυσκολότερα οι γονείς θα κάνουν αυτό που πρέπει για το καλό των παιδιών, για τον ίδιο λόγο.

Προσοχή χρειάζεται επίσης, στη χρήση του διαδικτύου από τα παιδιά. Ειδικά τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, όπου κάποιος μπορεί να μπει με ψεύτικο προφίλ και στόχο την αποπλάνηση, πρέπει να απαγορεύονται στα παιδιά ως την εφηβεία. Και θα πρέπει οι γονείς να έχουν προετοιμάσει τα παιδιά στο να μην πέφτουν σε τέτοιες παγίδες, όπως με το να μην κάνουν φίλους αγνώστους, να μην μοιράζονται φωτογραφίες τους και να μην μπαίνουν σε ιδιωτική συζήτηση με αγνώστους.

πηγή:parents24