Ομπάμα: Η αποχώρηση ενός πραγματικού ηγέτη!

Ο Μπαράκ Χουσέιν Ομπάμα (Barack Hussein Obama II,[1] 4 Αυγούστου 1961) ήταν ο 44ος Πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής· ο πρώτος Αφροαμερικανός που εκλέχθηκε σε αυτή τη θέση. Μέλος του Δημοκρατικού Κόμματος των ΗΠΑ, ο Ομπάμα υπήρξε βουλευτής της Γερουσίας του Ιλινόις από το 1997 έως το 2004 και Γερουσιαστής των ΗΠΑ, εκπροσωπώντας την πολιτεία του Ιλινόις, από το 2005 έως το 2008. Εκλέχθηκε για πρώτη φορά Πρόεδρος των ΗΠΑ στις εκλογές της 4ης Νοεμβρίου του 2008 και ανέλαβε καθήκοντα στις 20 Ιανουαρίου 2009. Επανεκλέχθηκε, για δεύτερη συνεχόμενη θητεία, στις εκλογές της 6ης Νοεμβρίου 2012.

Τον Οκτώβριο του 2009 έγινε ο τέταρτος Αμερικανός πρόεδρος που λαμβάνει Βραβείο Νόμπελ Ειρήνης, ενώ έχει ανακηρυχθεί δύο χρονιές (2008 και 2012) «Πρόσωπο της Χρονιάς» από το περιοδικό Time.

Γεννήθηκε στις 4 Αυγούστου 1961 από Κενυάτη πατέρα και λευκή Αμερικανίδα μητέρα. Τα περισσότερα χρόνια της παιδικής του ηλικίας τα πέρασε στη Χονολουλού, ενώ από τα 6 του ως και τα 10 του χρόνια έζησε στην Τζακάρτα με τη μητέρα του και τον Ινδονήσιο πατριό του. Απόφοιτος του Πανεπιστημίου Κολούμπια και της Νομικής Σχολής του Χάρβαρντ, ο Ομπάμα εργάστηκε μεταξύ άλλων ως λέκτορας πανεπιστημίου και δικηγόρος αρμόδιος για τα ανθρώπινα δικαιώματα.

Παντρεύτηκε το 1992 και έχει 2 κόρες. Είναι συγγραφέας δύο ευπώλητων βιβλίων. Το ένα από αυτά είναι απομνημονεύματα της παιδικής του ηλικίας και τιτλοφορείται Dreams from My Father («Όνειρα Του Πατέρα Μου») και το άλλο λέγεται The Audacity of Hope («Τολμώ Να Ελπίζω»), στο οποίο παραθέτει την προσωπική του άποψη για την αμερικανική πολιτική σκηνή.[3]

Από το 1997 ως το 2004 υπηρέτησε στη Βουλή του Ιλινόις. Η προσπάθειά του να εκλεγεί βουλευτής το 2000 απέτυχε, και τρία χρόνια μετά ανακοίνωσε ότι θα διεκδικούσε το αξίωμα του γερουσιαστή. Την επόμενη χρονιά, ενώ ήταν ήδη βουλευτής του Ιλινόις, απεύθυνε ομιλία στο Εθνικό Δημοκρατικό Συνέδριο του Δημοκρατικού Κόμματος, το 2004. Το Νοέμβριο του 2004 εξελέγη μέλος της Γερουσίας των ΗΠΑ με 70% των ψήφων. Ως μέλος της μειοψηφίας του Δημοκρατικού Κόμματος κατά την 109η συνεδρίαση του Κογκρέσου, τάχθηκε υπέρ του ελέγχου στα συμβατικά όπλα και πραγματοποίησε επίσημα ταξίδια στην Ανατολική Ευρώπη, στη Μέση Ανατολή και στην Αφρική. Κατά το επόμενο (110ο) Κογκρέσο, ο Ομπάμα προώθησε νομοθεσία για τα λόμπι στις ΗΠΑ και την εκλογική απάτη, όπως επίσης για τη μείωση του φαινομένου της υπερθέρμανσης του πλανήτη και εναντίον της πυρηνικής τρομοκρατίας.

Το Φεβρουάριο του 2007 ανακοίνωσε επίσημα την πρόθεσή του να είναι υποψήφιος στις προεδρικές εκλογές του 2008. είχε δώσει έμφαση στο να τερματίσει τον Πόλεμο στο Ιράκ ενώ παράλληλα να διατηρηθεί η ισχυρή στρατιωτική παρουσία της Αμερικής, όπως επίσης να φροντίσει για την ανεξάρτητη ενέργεια και την καθολική ιατροφαρμακευτική περίθαλψη.

Προχώρησε στην υλοποίηση και των δύο, εφαρμόζοντας το obamacare που προέβλεπε ιατροφαρμακευτική περίλθαλψη για όλους τους αμερικανούς και ιδιαίτερα τους φτωχούς, ενώ επ΄σευρε τα στρατεύματα από το ΙΡΑΚ, αλλά κατηγορήθηκε για αυτό από τους αντιπάλους του ότι ήταν πρόωρη ενέργεια με αποτέελσμα να ενδυναμωθεί το ISIS.

Η αξιολόγηση του έργου Ομπάμα, θα πάρει καιρό, δεδομένου ότι θεωρείται ιδιαίτερα σημαντική η συμβολή του στη δημοκρατία και στον πολιτικό Φιλελευθερισμό αλλά και στην ανάπτυξη της αμερικανικής οικονομάις την οποία την είχε παραλάβει σε βαθιά κρίση. Ο Ομπάμα παραδίδει το χαμηλότερο δέικτη ανεργίας, ενώ ανόρθωσε το αμερικάνικο τραπεζικό σύστημα καθώς και την αμερικάνικη αυτοκινητοβιομηχανία. Υπήρξε σημαντικός υποστηρικτής των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και συνεργάστηκε στενά με την Ε.Ε. 

Σε ότι αφορά την Ελλάδα, η συμβολή του στην οικονομική βοήθεια και στην παραμονή της χώρας στο ΕΥΡΩ, συνεργαζόμενος σ αυτό και με τη Γερμανία υπήρξε καθοριστική.

(Στοιχεία από Wikipedia)

Κύλιση στην κορυφή