Κάθομαι στον καναπέ, μία από τις πολλές στιγμές αυτές τις μέρες που περνάμε στον καναπέ και οι σκέψεις με κατακλύζουν. Ζούμε στιγμές που πριν μερικές μέρες φάνταζαν επιστημονική φαντασία. Αλλά όπως στις καλές ταινίες, οι πιο ενδιαφέρουσες ιστορίες είναι βγαλμένες από την ίδια την ζωή. Μέσα σε ένα κλίμα ανασφάλειας, φόβου, στεναχώριας και απέραντης σκέψης συνειδητοποιώ ότι τίποτα δεν θα είναι όπως πριν. Και κυρίως εγώ ή ίδια. Η συνέχεια εδώ
