Στα χέρια του τα χρώματα παίρνουν ψυχή και στέλνουν μυνήματα. Μυνήματα ζωής και ονείρου. Είναι ακριβώς αυτά που σε κάνουν να ονειρευτείς. Ο λόγος ζωγραφικός στα χέρια του Ιταλού καλλιτέχνη Ivano Battiston που ξεκίνησε τη ζωή του εργαζόμενος ως μηχανικός.
Της Μαρίας Καλλέργη
Τελικά όμως το χρώμα και η ζωγραφική ήταν αυτό που η ψυχή του ποθούσε. Έτσι ζωγράφιζε σε όλη του τη ζωή και δεν το εγκατέλειψε όταν μετά από εγκεφαλικό ανεύρυσμα καθηλώθηκε σε αναπηρική καρέκλα. Τώρα μάλιστα, τα χρώματα του είναι ο πιο καθαρός και σαφής τρόπος, με τον οποίο επικοινωνεί με τους άλλους ανθρώπους. Ο ιδιαίτερος, τρυφερός τρόπος που η απαράμιλη τέχνη της ζωγραφικής κρατά ζωντανή την ελπίδα.
Το μήνυμα της ελπίδας
Ο Ivano βρέθηκε στο Ηράκλειο συνοδευόμενος από τη σύζυγο και το γιο του, στα πλαίσια του φεστιβάλ “Τέχνη Καθ Οδόν” εκθέτοντας τα έργα του, στο φουαγιέ της αίθουσας “Μανόλη Καρέλλη” στο δεύτερο όροφο του δημοτικού κτιρίου της Ανδρόγεω. Χθες πολλοί ήταν αυτοί που επισκέφθηκαν την έκθεση και θαύμασαν την τέχνη που ο ίδιος ο καλλιτέχνης έχει δώσει τον τίτλο
“Χρώματα για να ονειρευτείς”.
Ο Ivano, μίλησε στην cretewoman, με μεταφραστή τον Παντελή Μοχιανάκη, δηλώνοντας ευτυχής που βρίσκεται στην Κρήτη και δείχνει στη δουλειά του στο Ηρακλειώτικο κοινό. Επίσης δήλωσε που είναι πολύ ικανοποιημένος που το μήνυμα ελπίδας που προσπαθεί να στείλει μέσα από την τέχνη βρίσκει αποδέκτες και γίνεται ο τρόπος για να δημιουργηθεί ένας δίαυλος επικοινωνίας μεταξύ Ελλάδας και Ιταλίας.
.jpg)
Οι ανατροπές της ζωής
Η ζωή του Ivano Battiston παρουσιάζει ενδιαφέρον για δύο λόγους. Ο ένας είναι ότι είχε μια σημαντική ανατροπή που άφησε τον καλλιτέχνη ημιπαράλυτο, και ο δεύτερος είναι ότι αυτή η δραματική συγκυρία προκάλεσε τη δημιουργία μιας τέχνης που δίνει ελπίδα.
Όπως διαβάζουμε και στο σύντομο βιογραφικό του καλλιτένχη, ο Ivano Battiston είναι ένας καλλιτένσης που μεγάλωσε ανάμεσα στην Τεργέστη και το Μιλάνο. Στην Τεργέστη γνώρισε τη θάλασσα και αποφοίτησε ως μηχανικός. Εκείνη την εποχή ήη σχεδίασε με παστέλ κι έφτιαχνε υδατογραφίες. Από την Τεργέστη μετακόμισε στο Μιλάνο, όπου εργάστηκε ως μηχανικός ενώ σπούδασε στη Σχολή Καλών Τεχνών της Μπρέρα. Τον Δεκέμβριο του 2009 χτυπήθηκε από εγκεφαλικό ανεύρυσμα. Ξύπνησε από το κώμα με το μισό σώμα παράλυτο.
“Να υψωθείς ξανά”
Όπως ο ίδιος λέει το πάθος του για τη ζωγραφική αντιπροσωπεύει το μονοπάτι για να “υψωθεί κανέις ξανά”. Με τη ζωγραφική βρήκε πάλι το κομμάτι του ίδιου του εαυτού του που πίστευε ότι χάθηκε. Μέσα από τη ζωγραφική προσπαθεί να δώσε έαν κοινό νόημα, μια συνέχεια στη ζωή του.
Θα ήθελε η ιστορία του να γίνει ένα παράδειγμα, ένα είδος ελπίδας : υπάρχει πάντα μια διέξοδος, ένας τρόπος να “υψωθεί κανείς ξανά”.
Σήμερα η ζωγραφική του πραγματοποιείται σε καθημερινή βάση. Είναι ένας μέρος της θεραπείας του, ένα κίνητρο για την υπέρβαση των εμποδίων, με αυξανόμενο ενθουσιασμό και δέσμευση. Τα χρωματιστά κουτιά, μάλιστα μπορεί να αντιπροσωπεύουν τα τούβλα για την κατασκευή των τειχών ενός φανταστικού κτιρίου για τη νέα του ζωή.
