Με μια ανάρτησή του στο Facebook ο Λουδοβίκος των Ανωγείων, σχολιάζει με ένα θαυμάσιο ποιητικό τρόπο, τα κεράσια, το υπέροχο αυτό φρούτο της εποχής που υπάρχει και στα ορεινά της Κρήτης,
Γράφει:
λαμπερο σαν ρουμπινι
Γλυκι σαν προσμονη
Εκθετει την ομορφια του
Ανθρωποι τεντώνονται να το φτάσουν πουλια πετουν πανω του να το γευτούν
Μα κεινο εχει το σκοπό του .
μεσα του κρυβει ενα θησαυρό που κανεις δεν μπορει να “συλησει”
Ενα κουκούτσι αθραυστο
που εμεις οι αρπαγες θα το πετάξουμε σαν σκουπιδι
Αφου προηγουμενως εχουμε γευτεί το ωραιο του σωμα !
μα αυτο ακριβως θελει
κι εκεινο για να βρει
τη δικη του γη το δικο του ηλιο ωστε να βλαστήσει
Υπάκουο στην θεια εντολη της συνέχειας
Η αυτου “κομψοτις”
το κεράσι
Κι ετσι ολοι μένουν ευχαριστημένοι
