Η πρώην υπουργός Σιμόν Βέιλ, πρωτεργάτρια του νόμου που το 1974 νομιμοποίησε τις αμβλώσεις στη Γαλλία, πέθανε σήμερα το πρωί, ανακοίνωσε στο Γαλλικό Πρακτορείο ο γιος της, ο Ζαν Βέιλ.
«Η μητέρα μου πέθανε σήμερα το πρωί στην κατοικία της. Θα γινόταν 90 ετών στις 13 Ιουλίου», δήλωσε ο Ζαν Βέιλ, ο οποίος είναι δικηγόρος.
Φυσιογνωμία της γαλλικής πολιτικής ζωής, ακαδημαϊκός, πρώτη γυναίκα πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, η Σιμόν Βέιλ είχε επιζήσει των ναζιστικών στρατοπέδων του θανάτου, όπου είχε εκτοπιστεί όταν ήταν 16 ετών, και ενσάρκωνε επίσης για τους Γάλλους τη μνήμη του Ολοκαυτώματος.
Η Σιμόν Βέιλ γεννήθηκε στη Νίκαια της Γαλλίας στις 13 Ιουλίου 1927. Ηταν η πρώτη γυναίκα πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου (1979-1982) και υπουργός Υγείας σε κυβερνήσεις των πρωθυπουργών Σιράκ (επί προεδρίας Ζισκάρ Ντ’ Εστέν) και Μπαλαντίρ (επί προεδρίας Μιτεράν).Το 2008 εξελέγη μέλος της Γαλλικής Ακαδημίας.
Η Σιμόν Βέιλ, πέρασε στην Iστορία ως η πρώτη γυναίκα πρόεδρος του Ευρωκοινοβουλίου, αλλά για το ριζοσπαστικό για την εποχή του νομοσχέδιο με το οποίο νομιμοποιούνταν στη Γαλλία η άμβλωση την δεκαετία του ’70.
Το νομοσχέδιο της εβραϊκής καταγωγής υπουργού είχε προκαλέσει θύελλα αντιπαραθέσεων στη γαλλική Βουλή. Τελικά, έπειτα από τρεις ημέρες και δύο νύχτες συνεδριάσεων, η υπουργός Υγείας του πρωθυπουργού Ζακ Σιράκ θα καταφέρει στις 29 Νοεμβρίου του 1974 να επιβάλει τον νόμο, ο οποίος θα λάβει την ψήφο 284 βουλευτών, ενώ θα καταψηφιστεί από 189. Αν και ο νόμος δημοσιεύθηκε δύο μήνες αργότερα, τον Ιανουάριο του 1975, τελικά έμεινε στο συρτάρι για πέντε χρόνια και εγκρίθηκε τελεσίδικα τον Δεκέμβριο του 1979.
