Καμία σχέση δεν είναι εύκολη.
Κανένας έρωτας δεν αντέχει στο χρόνο, χωρίς προσπάθεια και από τους δύο.
Κανένας γάμος δεν μένει ζωντανός, χωρίς αλήθεια και κατανόηση.
Και όλα αυτά γιατί ο μόνος δρόμος για να είναι ευτυχισμένοι δύο άνθρωποι που αγαπιούνται είναι να μην σταματήσουν ποτέ να προσπαθούν.
Να προσπαθούν για αυτά που ονειρεύτηκαν, για τα συναισθήματα που από την πρώτη στιγμή ένιωσαν, για τις στιγμές που έζησαν.
Έτσι, κάπως, χάθηκε και η δικιά μας σχέση. Την πετάξαμε στα σκουπίδια μια βραδιά. Ένας καβγάς, μια δύσκολη περίοδος για τις ζωές και των δύο, μια συγκατοίκηση που δεν πήγε καλά και μια απόφαση. «Χωρίζουμε», είπες.
Πως μπορεί εμείς να φτάσαμε σε αυτό το σημείο; Πως μπορεί μια δυσκολία να σε κάνει να τα παρατάς; Εσύ που έλεγες ότι σαν εμένα δεν θα έβρισκες καμία, ότι ακόμα και αν σε αφήσω θα είσαι πάντα κοντά μου να με προσέχεις. Πως γίνεται να με αφήνεις μόνη στην πρώτη τρικλοποδιά της ζωής;
Ναι, κάναμε λάθη και οι δύο. Ναι, ίσως παραμελήσαμε ο ένας τον άλλον.
Εγώ είμαι ακόμα εδώ όμως. Εσύ γιατί φεύγεις;
Κάτσε να το προσπαθήσουμε!!!
Δεν σε πρόλαβα, είχες φύγει ήδη.
Δεν είναι έτσι η ζωή, μωρό μου.
Δεν κρατιούνται έτσι οι σχέσεις.
Μερικά σταυροδρόμια πρέπει να τα περάσεις διαλέγοντας τον δύσκολο δρόμο. Όσα εμπόδια και αν φαίνεται ότι έχει, στο τέλος οδηγεί στην ευτυχία. Αντίθετα, η εύκολη επιλογή πολλές φορές οδηγεί σε γκρεμό, σε κείνο το γκρεμό που έλεγες ότι φοβόσουν πιο πολύ από όλα, την μοναξιά.
Δεν πειράζει, εγώ θα μείνω εδώ και θα προσπαθώ γιαυτά που νιώθω, γιαυτά που ζω και γιαυτά που ονειρεύομαι. Και που ξέρεις κάποια στιγμή θα γίνει και το θαύμα αντί για μια ακόμα καταστροφή.
Καλή και εύκολη ζωή, μάτια μου!
-
loveletters
