Έγιναν και εφέτος οι κρίσεις στην Ελληνική Αστυνομία, όπως κάθε χρόνο και για άλλη μια φορά, τα συναισθήματα για τους κρινόμενους και τους κριτές ανάμικτα.
Είναι γεγονός ότι ο τρόπος που γίνονται οι κρίσεις, εδώ και χρόνια, δεν είναι και ο καλύτερος. Ολόκληρες καριέρες και επαγγελματικές αξίες αξιολογούνται κυριολεκτικά μέσα σε λίγα λεπτά, αν αξιολογούνται, από τα λεγόμενα συμβούλια κρίσεων, ενώ πολλοί είναι εκείνοι που πιστεύουν ότι οι κρίσεις γίνονται στα πολιτικά, ή κομματικά και υπουργικά γραφεία, πριν από την «επίσημη» διεξαγωγή τους.
Πάντοτε στη διαδικασία αυτή είναι κάποιοι που θεωρούν εαυτόν αδικημένο. Που πιστεύουν ότι αυτοί και μόνον αυτοί, αξίζουν ως στυλοβάτες της κοινωνίας. Που εκφράζουν τη μνησικακία τους όταν έρχεται η ώρα, που το «παιχνίδι» των κρίσεων, αποβαίνει τελικά σε βάρος τους.
Στην Αστυνομία είναι γνωστό ποιοι δουλεύουν και ποιοι κάνουν δημόσιες σχέσεις. Είναι γνωστό ποιοι πραγματικά σκύβουν στα προβλήματα του πολίτη και ποιοι διοργανώνουν επαφές και συνεντεύξεις ανά την Ελλάδα και προβάλλουν εαυτούς ως αναντικατάστατους. Μπορεί να πιστεύουν ότι έχουν αδικηθεί στη συγκεκριμένη κρίση, αλλά δεν δικαιούνται να αποδέχονται για χρόνια το «παιχνίδι» και να το καταγγέλλουν όταν αυτό αποβαίνει, για λόγους συγκυριακούς σε βάρος τους. Ειδικά όταν η πολιτεία τους έχει τιμήσει, κυριολεκτικά με μονιμότητα, σε συγκεκριμένα καθήκοντα.
Από την άλλη πλευρά, είναι εκείνοι οι αξιωματικοί που δεν μιλούν για τον εαυτό τους. Που δίνουν ελάχιστες συνεντεύξεις, που συμπεριφέρονται στο προσωπικό όχι σαν ντίβες και σταρ, αλλά ως συνάδελφοι που απλώς έχουν μια ευθύνη παραπάνω. Που περπατάνε στο δρόμο και συνομιλούν με τους απλούς πολίτες. Που εργάζονται ταπεινά, αθόρυβα, αποτελεσματικά. Δεν κάνουν δημόσιες σχέσεις.
Οι αξιωματικοί που έχουν πρώτο το ονοματεπώνυμό τους και μετά το βαθμό τους. Συνήθως εκείνοι δεν αποδέχονται τους όρους του παιχνιδιού, ή πολύ σπάνια επιβραβεύονται.
Όμως έρχονται στιγμές που οι συγκυρίες των κρίσεων, αξιολογούν στην πραγματική τους αξία και αυτούς τους αξιωματικούς και τότε δεν δικαιώνονται τόσο εκείνοι, αφού την αίσθηση του καθήκοντος την έχουν ούτως ή άλλως, αλλά δικαιώνεται η κοινωνία που τους εμπιστεύεται. Ένας τέτοιος αξιωματικός είναι από σήμερα Γενικός Αστυνομικός Διευθυντής Κρήτης. Η στήλη συγχαίρει και εύχεται κάθε επιτυχία στον Υποστράτηγο Κώστα Λαγουδάκη.
