Καρναβάλι λοιπόν. Έχουμε το ελεύθερο να μεταμφιεστούμε όπως μας αρέσει. Να κυκλοφορήσουμε περισσότερο ελεύθερα, να πιούμε του σκασμού, να χορέψουμε μέχρι εκεί που δεν πάει άλλο. Να φλερτάρουμε ασύστολα, να κάνουμε τούτο και κείνο.
Μεταμφιεζόμαστε σε ότι μας αρέσει. Μπορεί να είναι και η υποσυνείδητη ανεκπλήρωτη επιθυμία μας. Έτσι πορευόμαστε οι περισσότεροι τούτες τις μέρες. Σε διάφορα στέκια και μαγαζιά, όπου γίνεται πατείς με πατώ σε και όπου τελικά επικρατεί αυτό το «…και σεις εδώ; Α και εμείς εδώ ήρθαμε να ξεσκάσουμε…»
Καρναβάλι είναι, ότι θέλουμε κάνουμε…Δεν ξέρω τι είναι εκείνο που μας απελευθερώνει στο καρναβάλι και νιώθουμε υποτίθεται περισσότερο ελεύθεροι και ποια τελικά είναι η ελευθερία…να ακούσουμε μουσική λάτιν που γενικά δεν μας αρέσει. Να στριμωχτούμε σε μαγαζιά που δεν πέφτει σπίρτο. Να αλλάξουμε ρόλους και κυρίως να κάνουμε πράγματα που υπό φυσιολογικές συνθήκες δεν θα το κάναμε.
Εντάξει όλα αυτά περιέχουν σίγουρα και μια εμπορική διαδικασία. Δουλεύουν μαγαζιά, κάνουν τζίρους, δουλεύει κόσμος…Οι υπόλοιποι οι πολλοί, διασκεδάζουν. Αλλά γιατί έτσι και κυρίως γιατί μόνο αυτές τις μέρες;
Σε παλιότερες εποχές όπου η καταπίεση των αυστηρών κοινωνικών κανόνων ήταν έντονη, το ξέσπασμα μέσα από τις διονυσιακού τύπου γιορτές ήταν απαραίτητο. Στις αποκριές λέγονταν και πράττονταν ότι δεν τολμούσε κανείς τον υπόλοιπο χρόνο. Όμως τώρα που όλο το χρόνο είμαστε ελεύθεροι να διασκεδάσουμε όπως θέλουμε γιατί εξακολουθεί να μας τραβά το καρναβάλι; Διασκεδάζουμε πραγματικά ή «πρέπει» να διασκεδάσουμε; Να κάνουμε ότι κάνουν οι πολλοί, μας αρέσει δεν μας αρέσει. Γιατί αν διασκέδαση και ψυχαγωγία είναι το τραγούδι, ο χορός, η καλή μουσική, το ποτό με τον τρόπο που το θέλουμε, μπορούμε όλο το χρόνο να τα απολαύσουμε.
Τις μέρες αυτές, όμως μπαίνει υποτίθεται στην παρέα περισσότερο κέφι, περισσότερη ζωντάνια. Γιατί όμως; Τι μας εμποδίζει να έχουμε κέφι και ζωντάνια, δηλαδή διάθεση για ζωή όλες τις άλλες μέρες του χρόνου;
Σίγουρα η διοργάνωση του καρναβαλιού βοηθάει στην κοινωνικότητα, στην ομαδική δουλειά, στον εθελοντισμό ειδικά εκείνους που έχουν πια κατοχυρώσει με την αξία τους έναν θεσμικό σχεδόν ρόλο στη διοργάνωση, όπως είναι οι πυρήνες των ομάδων. Σίγουρα το καρναβάλι αποτελεί ένα μεγάλο γεγονός για το Ρέθυμνο με οικονομικές και κοινωνικές προεκτάσεις, όμως το καλλιεργούμενο ξεσάλωμα ως διασκέδαση, και ως πρότυπο, αφενός δεν είναι ακριβώς το ζητούμενο, αφετέρου αν ζητούμενο είναι η ουσιαστική διασκέδαση, ψυχαγωγία και ποιότητα στη ζωή μας, τι μας εμποδίζει να τα έχουμε προτεραιότητα κάθε μέρα του χρόνου;
