Οι ανάγκες φροντίδας ενός ηλικιωμένου ανθρώπου, είναι πολλές. Όταν μάλιστα η ηλικιωμένη γυναίκα είναι κατάκοιτη, τότε τα πράγματα είναι πραγματικά ζόρικα για αυτήν και για τους ανθρώπους γύρω της. Στην Ελλάδα δεν συνηθίζουμε να περιθάλπουμε τους υπερήλικες σε γηροκομεία, αν και αυτά που υπάρχουν επίσης δεν επαρκούν.
Έτσι πάρα πολλοί επιλέγουν τη φύλαξη και περιποίηση του ηλικιωμένου επί 24ώρου βάσεως, από αποκλειστικές νοσοκόμες, εσωτερικές. Αυτό σημαίνει ότι διαμένουν μαζί με τον υπερήλικα, τον φροντίζουν και φροντίζουν και το σπίτι. Μαγειρεύουν, πλένουν, καθαρίζουν και ταυτόχρονα νοσηλεύουν και περιποιούνται. Συχνά κάτω από τις πιεστικές απαιτήσεις των συγγενών, ή κάτω από καταστάσεις άνοιας ή κατάθλιψης του ηλικιωμένου.
Η δουλειά αυτή σίγουρα είναι πολύ δύσκολη. Επίσης δεν εντάσσεται σε επίσημες θέσεις εργασίας, ούτε μπορεί εύκολα να αποτυπωθεί και να ενταχθεί σε ωράρια, ρεπώ και άλλες διευκολύνσεις των εργαζομένων. Συνήθως εντάσσεται στη μαύρη εργασία. Έτσι πολύ σπάνια θα δει κάποιος Ελληνίδες να ασχολούνται με αυτή τη δουλειά. Αυτές τις υπηρεσίες τις παρέχουν κυρίως κυρίες από τις πρώην ανατολικές ευρωπαϊκές χώρες, συχνότερα από τη Βουλγαρία.
Μιλώντας με μια τέτοια κυρία, μπορεί κάποιος να καταλάβει πολλά για την έννοια της φτώχιας, ή της οικονομικής κρίσης.
-Εσείς εντό, ντεν έχετε κρίση. Αν δικές σας γυναίκες φεύγουν έξω για αποκλειστικές νοσοκόμες τότε θα έχετε κρίση…Σκεφτόμουν ότι έχει δίκιο. Πάντα στο κακό υπάρχει το χειρότερο και στο καλό υπάρχει το καλύτερο. Αρκεί να έχουμε αυτογνωσία και να κατανοούμε τη θέση μας στο διεθνές σκηνικό.
Η γυναίκα αυτή άφησε κόρη εργαζόμενη με μισθό 160 ευρώ στη Βουλγαρία, άλλη κόρη φοιτήτρια, σύζυγο άνεργο και δυο γονείς συνταξιούχους με συντάξεις 75 ευρώ η Μητέρα και 120 ο Πατέρας…Τα χρήματα που κερδίζει εδώ για τη δουλειά που κάνει, είναι πολύ περισσότερα από τα χρήματα που βγάζουν όλοι μαζί οι υπόλοιποι στην οικογένεια…Έτσι αποδέχεται όρους εργασίας που δεν υπάγονται σε καμιά εργατική νομοθεσία, γιατί τη συμφέρει οικονομικά σε σχέση με τις εναλλακτικές στη χώρα της.
Η ένταξη στην Ε.Ε. της Βουλγαρίας, βοήθησε πολύ στην άρση των περιορισμών μετανάστευσης και συνέβαλε στη βελτίωση του βιοτικού επιπέδου, όπως και στη Ρουμανία, αλλά υπάρχει πολύ δρόμος να καλυφθεί ακόμη…Εμείς εδώ σε σχέση με εκείνες τις χώρες της Ε.Ε. και κάποιες άλλες ακόμη, παρά την κρίση, είμαστε προνομιούχοι. Αυτό δε σημαίνει ότι αν δεν προσέξουμε δεν κινδυνεύουμε να φτάσουμε και μείς σ αυτή τη φάση. Ωστόσο, ας είμαστε ευγνώμονες στις γυναίκες από τη Βουλγαρία…
