Αποφάσισες λοιπόν να πας στο γυμναστήριο, γιατί κάπου, κάπως, δεν είσαι ευχαριστημένος με τον εαυτό σου, με το σώμα σου. Ανησυχείς λίγο γιατί πλάκωσαν και τα χρόνια, έχει φουσκώσει και λίγο η κοιλίτσα, υπάρχουν και τα σωσίβια, αλλά υπάρχει και η καρέκλα. Πολύ καρέκλα βρε παιδάκι μου. Όλο καθόμαστε. Στο γραφείο, στο αυτοκίνητο, στην καφετέρια, στον καναπέ του σπιτιού. Σκουριάζουμε.
Οπότε έρχεται η μεγάλη απόφαση. Από Δευτέρα γυμναστήριο. Κάτι σαν το γνωστό από Δευτέρα δίαιτα….Ναι αλλά δεν προσδιορίζεις ποια Δευτέρα. Περνά η μια Δευτέρα λοιπόν, έρχεται η επόμενη, περνά και η άλλη, και εσύ στην αναβλητικότητα και την ελπίδα ότι όλα θα φτιάξουν, μόνα τους! Άλλωστε έτσι περιμένουμε για όλα στην Ελλάδα. Να φτιάξουν μόνα τους.
Οπότε μια ωραία μέρα σε παίρνει ο φίλος τηλέφωνο και σου λέει: Τάμαθες; Ο Γιάννης, (ο Ανδρέας, ο Γιώργος δεν έχει σημασία…) στο τσακ τη γλύτωσε. Έπαθε έμφραγμα και του έβαλαν stend… Μα πως ..σκέφτεσε αυτός είναι μικρότερος από εμένα…Η καθιστική ζωή του είπαν, έκοψε βέβαια μαχαίρι το τσιγάρο και το ποτό και άρχισε να περπατά κι αυτός 3-4 χιλιόμετρα την ημέρα. Έτσι, έρχεται επιτέλους η μέρα που αποφασίζεις να μπεις μέσα στο γυμναστήριο, γιατί μέχρι τότε μόνο απέξω περνούσες…
Εκεί καταλαβαίνεις ότι όταν λες τα αγαθά κόποις κτώνται, πρέπει και να το εννοείς.
Ανακαλύπτεις ότι η φυσική σου κατάσταση είναι χάλια και βλέπεις τους άλλους γύρω σου να τρέχουν, να σηκώνουν βάρη, να ιδρώνουν, οπότε μπαίνεις και συ στο σύστημα, και προσπαθείς.
Σιγά σιγά σ αρέσει. Ανακαλύπτεις ότι έχεις χρόνο να αφιερώσεις. Βλέπεις τα αποτελέσματα της κίνησης και της γυμναστικής σχεδόν αμέσως. Καταλαβαίνεις ότι κάπου κάτι κάνουμε λάθος στη ζωή μας, βάζουμε λάθος προτεραιότητες ή αφηνόμαστε στον αυτόματο πιλότο και όπου μας βγάλει. Όμως η ζωή είναι δραστηριότητα. Είναι άθληση, είναι κίνηση, είναι όμορφες στιγμές, εμπειρίες εικόνες.
Και όσο ανοίγει ο καιρός, τόσο οι ευκαιρίες για δραστηριότητες στη φύση αυξάνονται. Η πανέμορφη Ελληνική θάλασσα, τα βουνά, οι αθλητικοί χώροι μας περιμένουν και δεν χρειάζονται παρά λίγο από το χρόνο μας…Α.. και λίγο ιδρώτα μην το ξεχνάμε!
