Να ξυπνάς το πρωί και να σκέφτεσαι. Τι δημιουργικό θα κάνεις σήμερα. Να ξεκινάς με ή χωρίς καφέ, αλλά πάντα με χαμόγελο. Να χαίρεσαι που ζεις.
Να αναπνέεις και να νιώθεις τον αέρα στα σωθικά σου. Να πλανιέται η ματιά σου γύρω και να βλέπει όλα τα χρώματα, όλα τα αρώματα. Να πεις την καλημέρα σου με βάθος καρδιάς. Να χαμογελάσεις στον ήλιο που σε φωτίζει, να αγκαλιάσεις τη θάλασσα που άλλοτε νωχελικά και άλλοτε δυναμικά απλώνεται στον ορίζοντα.
Να νιώσεις ευγνωμοσύνη που μπορείς να σκέφτεσαι, να βλέπεις, να ακούς, να μυρίζεσαι, να κατανοείς. Αυτά τα απλά, τα δεδομένα, που δεν τα εκτιμάς, γιατί είναι απλά και δεδομένα. Να βρεις φίλους, να συζητήσεις μαζί τους, να βαθύνεις στα πως και στα γιατί, αλλά να γελάσεις με τα απλά και τα απλοϊκά.
Να μοιράζεσαι χαρές και σκέψεις. Γιατί η χαρά πολλαπλασιάζεται όταν τη μοιράζεσαι. Να αγκαλιάζεις και να αγκαλιάζεσαι. Να ζεις την κάθε στιγμή όπως σού έρχεται, αλλά να φτιάχνεις και την κάθε στιγμή όπως τη θέλεις. Να απλώνεις το χέρι να πιάσεις το φεγγάρι αλλά να πατάς γερά στη γη. Να μη χάνεις τη στιγμή, αλλά και να χάνεσαι στις στιγμές. Να δίνεις και να δίνεσαι. Να απορείς με την ομορφιά του κόσμου σαν μικρό παιδί αλλά και να τον νιώθεις, να τον κατανοείς. Να μην αφήνεις πράγματα για μετά, αλλά να βιώνεις την κάθε στιγμή μέσα σου, να αμφιβάλεις για τα πάντα και να πιστεύεις στα θαύματα. Να ξεκινάς για το ταξίδι σου κάθε στιγμή, με τη σκέψη, με την καρδιά και με χαμόγελο.
Ένα ταξίδι που το μοιράζεσαι με όσους ακούν τους χτύπους της καρδιάς σου, κάνοντας όνειρα, αλλά έχοντας το νου και στη διαδρομή. Να πορεύεσαι με ιδρώτα αλλά και με απόλαυση. Με ηρεμία αλλά και σαματά όπου χρειάζεται. Να χορεύεις ακόμη και με τα μάτια αν μπορείς, να μην επαναπαύεσαι, αλλά και να μη σπαταλιέσαι.
Η ζωή είναι και όνειρο και γεύση και άγγιγμα και χαμόγελο και δάκρυ αλλά κυρίως είναι σκέψη και δόσιμο.
Ερωτεύσου λοιπόν στον πυρρίχιο της ζωής, αφέσου, μοιράσου το μυαλό και την καρδιά σου και άπλωσε τα φτερά σου…
