1975 -Κρεμαστοί οψιγιάδες -Μανόλης Αυγουστάκης
Ήταν άλλα χρόνια εκείνα. Όταν κάθε χρόνο την εποχή του τρύγου η ύπαιθρος έπαιρνε ζωή. Γυναίκες με λευκά τσεμπέρια και άνδρες με αυτοσχέδια καλύματα κεφαλιού, παιδιά ζωηρά με ροδοκόκκινα μαγουλάκια και σεβάσμιοι γέροντες και γερόντισσες, ξεχύνονταν στα χωράφια. Δουλειά είχε για όλους, τρύγημα, κουβάλημα, αλουσούδιασμα, άπλωμα σε οψιγιάδες χαμωτούς και κρεμαστούς. Και λίγες μέρες μετά το μάζεμα, το λίχνισμα και η συλλογή της σταφίδας σε φάρδους.
Δυστυχώς τα αμπέλια λιγόστεψαν δραματικά και το χρυσάφι της Κρητικής γης, η σταφίδα που ανάστησε πολλές γενιές, σπούδασε, πάντρεψε και μεγάλωσε παιδιά αποτελεί πλέον είδος προς εξαφάνιση.
Οι φωτογραφίες που δημοσιεύουμε προέρχονται από τη σελίδα του πολιτιστικού συλλόγου Αθανάτων στο facebook.
Μέσα δεκαετίας 1960 -Μεσημεριανή ξεκούραση
Το “σείσιμο” της σταφίδας
Το μάζεμα της σταφίδας -στο βάθος η κοιλάδα της Φοινικιάς όπως φαίνεται από τους Αθανάτους
Άπλωμα σταφίδας σε χαρτί
Άπλωμα της σταφίδας
“Αλουσούδιασμα”
Τα σταφύλια μεταφέρονται στον οψιγιά
“Σβάρνισμα” του οψιγιά
Το “ξύσιμο” του οψιγιά
Το καζάνι με το μεσημεριανό φαγητό
