Μπορεί οι νεώτεροι να μην το γνωρίζουν αλλά δεν στέλναμε πάντα τις ευχές μας για το Πάσχα με sms, messenger, ή με ψηφιακές κάρτες μέσω του ηλεκτρονικού ταχυδρομείου. Τότε για να ευχηθείς σε φίλους και συγγενείς που ζούσαν μακριά έπρεπε να κάνεις ολόκληρη προετοιμασία. Να πας κανένα μήνα πριν το Πάσχα στο παραδοσιακό βιβλιοπωλείο, αν ζούσες μάλιστα σε χωριό έπρεπε να πάρεις και λεωφορείο, και μέσα στις μυρωδιές από φρεσκοκομμένο χαρτί να διαλέξεις καρτ ποστάλ, κάρτες κατά το ελληνικότερο.
Αλλά η ιστορία έχει και συνέχεια. Έπρεπε να γράψειςτις ευχές σου στις κάρτες με καλλιγραφικά γράμματα – στο σχολείο τη μαθαίναμε την καλλιγραφία, να τις βάλεις στα φάκελα και να γράψεις τις διευθύνσεις. Εκτός από το κεντρικό ταχυδρομείο όπου μπορούσες να ρίξεις τα φάκελα στο κίτρινο κουτί, αν έμενες σε χωριό τη δουλειά αυτή αναλάμβανε για σένα ο ταχυδρόμος που ερχόταν δυο – τρεις φορές την εβδομάδα.
Αν όλα τα έκανες εγκαίρως οι κάρτες με τις ευχές έφθαναν πριν από το Πάσχα, την εβδομάδα τον Βαίων για όσους ήταν … λιγόψυχοι, και τη Μεγαλοβδομάδα κανονικά. Οι κάρτες όσων ήταν αμελείς έφθαναν μετά το Πάσχα! Και δεν ήταν καθόλου ασυνήθιστο αυτό. Ε, σε αυτήν την περίπτωση έλεγες πως μετρά η πρόθεση.
Οι κάρτες όπως είναι φυσικό ήταν προσαρμοσμένες στα δεδομένα και το στυλ της εποχής. Άλλες λιγότερο και άλλες περισσότερο καλαίσθητες, οι κάρτ ποστάλ από το παρελθόν που σας παρουσιάζουμε, έχουν μια νότα νοσταλγίας και “επιστροφή” σε μια εποχή που χάθηκε οριστικά.
Απολαύστε τις λοιπόν και ΚΑΛΟ ΠΑΣΧΑ!