Η λίμνη των μύθων είναι στον Άγιο Νικόλαο -Φωτογραφικό ταξίδι στο χρόνο

Διεκδικεί με αξιώσεις σκήπτρα διασημότητας και είναι ανάμεσα στους πρώτους  «μύθους» που έδεσαν την ύπαρξη του με την ανάπτυξη του τουρισμού στην Ελλάδα.  Ο λόγος για την λίμνη του Αγίου Νικολάου, ένα από  τα πιο πολυφωτογραφημένα σημεία της Κρήτης η οποία εμφανίζεται στους τουριστικούς οδηγούς από τη δεκαετία του 60.

 Είναι  το σήμα κατατεθέν της πρωτεύουσας της Ανατολικής Κρήτης από την οποία θα περάσουν απαραίτητα και θα φωτογραφηθούν όλοι οι επισκέπτες της πόλης, ντόπιοι και ξένοι.

Η λίμνη όμως διεκδικεί ένα σημαντικό κομμάτι στην καρδιά και την καθημερινότητα των κατοίκων της πόλης αφού κι αυτοί εκεί κάνουν την βόλτα της και στα δεκάδες καταστήματα που βρίσκονται τριγύρω πάνε για φαγητό, καφέ ή ποτό. Άλλωστε από κει πάει ο Άγιος Βασίλης στον Άγιο Νικόλαο ενώ πολλές εκδηλώσεις με σκάφη αλλά και κολυμβητικούς αγώνες έχουν πραγματοποιηθεί εκεί και στο παρελθόν.

Η πολυφωτογραφημένη λίμνη, που ονομάζεται και «Βουλισμένη»,  έχει διάμετρο μόλις 137 μέτρα και το βάθος της φτάνει τα 64 μέτρα, διαψεύδοντας έναν από τους μύθους, που έλεγε ότι η λίμνη αυτή δεν έχει βυθό.

Οι φοίνικες που βρίσκονται περιμετρικά και τα γυμνά, κοφτά, κοκκινόχρωμα βράχια στη νοτιοδυτική πλευρά της δίνουν εντυπωσιακό χαρακτήρα.

Στην πραγματικότητα πρόκειται για λιμνοθάλασσα, με αλμυρό θαλασσινό νερό. Ωστόσο, μέχρι και το τέλος του 19ου αιώνα, το νερό της λίμνης ήταν γλυκό και δεν επικοινωνούσε με τη θάλασσα. Το 1870 ανοίχτηκε ο δίαυλος, που τη συνέδεσε με το λιμάνι. Σήμερα υπάρχει ένα ρηχό κανάλι επικοινωνίας της λίμνης με τη θάλασσα και πάνω του μια γέφυρα συνδέει τα δυο κομμάτια της πόλης, που χωρίζει το κανάλι.

Οι πιο γνωστοί μύθοι

Η λίμνη του Αγίου Νικολάου είναι η ίδια λίμνη όπου σύμφωνα με τη μυθολογία δροσίζονταν η θεά Αθηνά και η θεά Αρτεμις Βριτομάρτυς.

Επίσης είναι η ίδια λίμνη, που οι ντόπιοι μέχρι το 19ο θεωρούσαν «ξεπατωμένη», χωρίς πάτο δηλαδή. Πίστευαν ότι επικοινωνούσε με τα κακά πνεύματα και γι’ αυτό την είχαν συνδέσει με διάφορες δοξασίες και θρύλους. Αναφέρεται ότι στον 2ο Παγκόσμιο Πόλεμο, όταν έφευγε ο γερμανικός στρατός από την Κρήτη, πέταξε στη λίμνη κανόνια και τεθωρακισμένα οχήματα που όμως εξαφανίστηκαν και δεν βρέθηκαν ποτέ.

Άλλο περίεργο περιστατικό συνέβη το 1956, όταν μετά από έκρηξη του ηφαιστείου της Σαντορίνης, ξαφνικά στην επιφάνεια της λίμνης του Αγίου Νικολάου εμφανίστηκαν νεκρά ψάρια. Αυτό δημιούργησε υποθέσεις ότι η λίμνη με κάποιο τρόπο επικοινωνεί υπόγεια με την Σαντορίνη.

Ο μύθος ότι η λίμνη είναι άπατη διαψεύστηκαν, όταν το 1853 ο Άγγλος ναύαρχος Σπράτ τη βυθομέτρησε και βρήκε ότι στο κέντρο της έχει βάθος 210 πόδια (64μ.).